Certe, kelkfoje mia konduto estis tre simila al la sekvanta sentenco:
Kelkaj studintoj estas kiel azenoj:
Ili nur portas
amason da libroj.
Baĥja ibn Paduda
sed mi taksas ĝin favore ĉar, kiam mi havis librojn inter miaj fingroj, en mano, alportis sekurecojn al mia konduto. Ankoraŭ nune, kiam mi odoras, tuŝas, librojn, mi spertas specialan ĝojon. Tamen, la legado de ili estas tute alia sento.
Ve!. Azeno, azeno. Kiel ne?
Subscriure's a:
Comentaris del missatge (Atom)
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada